Nasz Patron – Sebastian Petrycy

SEBASTIAN PETRYCY urodził się w 1554 roku w Pilźnie. Był synem mieszczanina pilźnieńskigo Stanisława. Mając 5 lat Sebastian stracił matkę. Pierwsze nauki Petrycy zaczął pobierać w rodzinnym Pilźnie.
O poziomie szkoły do której uczęszczał może świadczyć fakt, iż w latach 1455-1621 pięćdziesięciu trzech jej absolwentów zostało promowanych na bakałarzy i magistrów Akademii Krakowskiej. W 1573 roku Petrycy wstępuje na Uniwersytet Krakowski, gdzie w 1574 roku uzyskuje bakalarat sztuk wyzwolonych. Dalsze studia przerwał z niewiadomych powodów. w 1575 roku osiedlił się w Olkuszu, pracując jako nauczyciel w tutejszej szkole. Po przerwie podjął dalsze studia, aby w 1583 roku z pierwszą lokatą uzyskać mistrzostwo sztuk wyzwolonych. Od tego momentu Petrycy zaczął robić szybką karierę uniwersytecką.

W 1584 roku zostaje seniorem Bursy Filozofów, a następnie wykładowcą poetyki Kolegium Mniejszego. Jest to dowód uznania dla wiedzy i uzdolnień pedagogicznych Petrycego. W nagrodę za zapał i wykazaną obowiązkowość w 1589 roku otrzymał urlop naukowy z przeznaczeniem na studia uniwersyteckie w Padwie. Za kierunek kształcenia obrał medycynę. Dzięki pilności i zdolnościom w niecały rok dostał promocję na doktora medycyny. Równolegle z medycyną studiował Petrycy interesującą go coraz bardziej filozofię. W 1590 roku powrócił do Polski i podjął wykłady z zakresu „Polityki Arystotelesa”, poczynił ponadto starania o nostryfikację swego doktoratu medycyny uzyskanego w Padwie. Członkowie wydziału lekarskiego strzegąc zazdrośnie swego monopolu do sprawowania praktyk lekarskich celowo przedłużali nostryfikację. Urażony tym Petrycy zdecydował się na odejście z uniwersytetu i we wrześniu 1591 wyjechał do Lwowa. W 1592 roku zawarł związek małżeński z Anną, córką lwowskiego patrycjusza Franciszka Wemga. Małżeństwo dało mu wysoką pozycję społeczną i środki materialne. Aktywność Petrycego przerwały kłopoty osobiste, śmierć żony oraz córki Zuzanny w 1596 roku. Pięć lat później przeniósł się uczony z powrotem do Krakowa, gdzie otrzymał stanowisko przybocznego lekarza biskupa Bernarda Maciejowskiego. W tym czasie będąc wybitnym i znanym lekarzem znajduje również czas na studiowanie traktatów Arystotelesa zajmując się przede wszystkim filozofią praktyczną. Funkcja lekarza nadwornego dawała mu możliwość podróżowania. W latach 1603-1604 odbył podróż do Lotaryngii, a w 1606 wyruszył do Moskwy w orszaku weselnym Maryny Mniszchównej i Dymitra Samozwańca. Tam o mało nie stracił życia i na rok trafił do więzienia. Dokonał tam przekładu wybranych dzieł Horacego na język polski. Po powrocie z Moskwy prowadził Pertycy wykłady z medycyny na Uniwersytecie Krakowskim oraz zajmował się praktyką lekarską. W 1615 roku wdał się w konflikt z Dziekanem Wydziału Lekarskiego o pierwszeństwo na tym wydziale. Po długich sporach wystąpił z uczelni przy zachowaniu praw członka uniwersytetu. Mimo doznanej krzywdy i niepowodzeń uczony starał się nadal utrzymać z nią kontakt. Dokumentuje to 12.05.1620 roku darowizną 6000 złotych przeznaczoną na kilka fundacji służących uczelni. Dla obywateli miasta Pilzna najważniejsza była niewątpliwie kwota przeznaczona na stypendium dla niezamożnej młodzieży z Pilzna, studiującej na uniwersytecie. Sebastian Petrycy zmarł w 1626 roku w Krakowie. Pozostawił po sobie bogaty dorobek w dziedzinie medycyny, pedagogiki i filozofii. Od 1991 roku jest patronem Liceum Ogólnokształcącego w Pilźnie.